Lista utworów :

Cała różno­rod­ność, cały urok życia, całe je­go piękno składa się ze świateł i cieni. [Lew Tołstoj]

Dzisiaj nietypowo, bo będę omawiał składankę Klausa Schulze wydaną w roku 1991. Płyta ta prezentuje w dużym skrócie zestaw 15 utworów nagranych przez Klausa Schulze w latach 1972-1990. Wszyscy fani Schulze’a obowiązkowo muszą znać te piętnaście utworów. Ta płyta jest moim zdaniem jednym z najlepszych zestawów muzyki KS dla tych, którzy dopiero zaczynają przygodę z klasyczną muzyką elektroniczną. Dzięki tej płycie słuchacz pozna twórczość KS na przełomie ostatnich kilkunastu lat, od początku kariery. Sama muzyka  jest zapisem ewolucji, jaką przechodziła sama muzyka elektroniczna, począwszy od organów, syntezatorów, komputerów muzycznych, a kończywszy na samplingu. Sam Klaus Schulze przyznał z jednym z wywiadów, że nie jest zwolennikiem składanek, bowiem technicznie trudno jest zmieścić na składankach utwory trwające po 20 kilka minut i dłużej. Wcześniej nie było takiej możliwości wcześniej, dopóki nie dokonała tego technologia cyfrowa. Sam Klaus dokonał remasteringu utworów, oraz zmiksował utwory. Podczas słuchania odnosi się wrażenie, że jest to nagrany  utwór na nowo.

        Zestaw zrobił na mnie duże wrażenie, mimo tego, że ja te utwory znałem wcześniej. Płytę otwiera „Gewitter” z Błędnego Ognika, który już na wstępie zapowiada, że tej płycie będzie towarzyszyć energia płynąca z Kosmosu. Kolosalne wrażenie robi śpiew E. W. Siemona w utworze „Voices Of Syn”. Początek tego jest bardzo ponury i ma formę tajemniczego obrzędu, który mi natychmiast skojarzył się z innym nagraniem artysty : Aphrica. Potem słuchacz podróżuje przez tajemniczy świat, w którym  przygląda się surrealistyczna postać z Muzycznego Obrazka. Po dalekiej, klaustrofobicznej podróży przez nieznane światy Błędnego Ognika z obrazów Ursa Amanna artysta przedstawił muzyczny obraz  kobiety, która bardzo ciężko przeżyła rozstanie ze swoim ukochanym (Blanche). Rozstanie te bardzo przeżywa przy Kryształowym Jeziorze. Przy silnym Słońcu kryształki lodu (Crystal Lake) pokazują piękno zimy. Za chwilę przenosimy się  do muzycznej biografii Ludwiga II von Bayern,  by znów  przy dźwiękach  hipnotycznej, cyfrowej perkusji  przenieść się w miejsce pogrzebu analogów w stylu nowoorleańskim. Delikatny, subtelny Amourage ze Słuchowej Tożsamości próbuje nas na chwilę przenieść się w marzenia. Za chwilę czujemy, że  Ktoś niebezpieczny nas goni, a my próbujemy na darmo uciekać (Silent Running). Niestety, nie udaje nam się to i ten ktoś zadaje nam ból (Pain). Tak naprawdę to wszystko było bardzo brzydkim, złym koszmarem, dlatego dalej słuchając muzyki na tej płycie przenosimy się do muzycznych krajobrazów (Percussion Planante, En=Trance, The Beat Planante). Polecam wszystkim tę składankę.

Marcin Melka