Lista utworów :

Świat jest jak ogród pełen nies­kończo­nej różnorodności.[Mian Mian]

Płyta  została wydana w listopadzie 1999 roku jako zapowiedź 50 płytowego (!) zestawu „Ultimate Edition”. Została zaliczona jako płyta – składanka. Na płycie znajduje się 9 utworów z różnego okresu działalności Klausa. Nie wiem, czy było sens wydawać taką płytę, skoro i tak ona nie pokazuje kunsztu całego zestawu.  Płytę otwiera dynamiczny utwór „La Tolleranza” nagrany w roku 1998 w czasie koncertu. Ten utwór ten zasługuje na szczególne wyróżnienie. Jest najlepszy na tym krążku. Pełna wersja utworu trwa około 15 minut. Niestety, nie dane mi było kiedykolwiek usłyszeć pełną wersję tegoż utworu. Jak zawsze, Klaus potwierdza, iż utwory koncertowe są  dopracowane w każdym calu. „In Praise of Idlness” –  utwór studyjny, nagrany w roku 1999, jeszcze przed początkiem okresu Contemporary Works. Stanowi jego zapowiedź. Jest to krótka,  chłodna impresja. Miejmy nadzieję, że słuchacze muzyki Klausa będą mieli okazję poznać całość tego tajemniczego utworu niebawem (bonus?). Powyższy utwór nie był nigdzie wcześniej publikowany.

 „Crazy Nietzsche”   oraz „Discover Trakl”  to utwory pochodzące z okresu nagrania najlepszej płyty Klausa Schulze – „X”. Pierwszy z nich – „Crazy Nietzsche” otwiera dynamiczna perkusja w wykonaniu Haralda Grosskopfa, a następnie słyszymy charakterystyczne, surowe dla klimatu muzyki tego artysty, chłodne  dźwięki i melodie grane na syntezatorach i mellotronie, znane z utworu „Friedrich Nietzsche”. „Discover Trakl”  – to ciąg dalszy utworu „Georg Trakl”. To nagranie z płyty „X”, który  trwa pierwotnie 5 minut. Jest to też kolejny z lepszych utworów na tej składance – utwór wypełniają  syntezatorowe melodie połączone z sekwencerem. Utwór ten ukazał się także w reedycji „X” w roku 2005 (krótszy o niecałą minutę od pierwowzoru z zestawu „Ultimate Edition”).

    In cosa crede chi non crede? to rozwinięcie wątku z „Mirage”, a konkretnie – z części  „Destination Void”. To kolejny niepublikowany wcześniej utwór. Bardzo przyjemnie słucha się ten utwór. Są to spokojne, mellotronowe melodie. Utwór w całości został wydany w reedycji „Mirage” w 2005 roku. „Darkest Steglitz” to koncertowy zapis muzyki z okresu „Moondawn” oraz „Timewind”.  Sam utwór jest bardzo interesujący. Zawiera on niesamowity klimat. Mam  od razu skojarzenia z „Irrlicht”, jak słyszę początek tego utworu. Przez cały czas artysta moderuje dźwięk syntezatorów w taki sposób aby w słuchaczu wytworzyć atmosferę strachu, niepewności oraz grozy.  Just an Old-Fashioned Schulze Track  to koncertowy  utwór, pełen improwizacji i solówek na analogowych syntezatorach. Pochodzi z najlepszego okresu muzyki Klausa Schulze. Na tej składance został umieszczony dziesięciominutowy fragment. Polecam wszystkim wysłuchania całości, bo tego się nie da opisać słowami. Przedostatni utwór „Der Optimismus”  nagrany  w okresie fascynacji Schulze operą oraz muzyką klasyczną. Przypomina nagrania z  wcześniejszych lat (m.in. „Silver Edition”, „Le Moulin De Daudet”).Płytę kończy utwór dość dziwnie zatytułowany – „Men at Work”. To zapis sesji, będący z pracy Klausa nad jakimś utworem (porównajcie to z początkiem płyty ”Live At Klangart” – pierwszy utwór lub początek „Gin Rose…”). Płyta trudnodostepna, stanowiąca gratkę dla kolekcjonerów.

Marcin Melka